نسبت حکمت و حکومت از دیدگاه افلاطون و فارابی

افلاطون و فارابی با طرح مدینة فاضله در جهت نیکبختی جامعة انسانی کوشیدند. هر دو با بیان اینکه تنها از راه جامعة حکمت محور می توان به سعادت حقیقی دست یافت، شرط اساسی و بنیادین چنین اجتماعی را حاکم حکیم و زمامدار فیلسوف می دانند. در حقیقت، آنچه در منظومة فکری این دو پیشگام در طرح مدینة فاضله ضرورت پیدا می کند زیستن در پرتو حکمت و حکومت حکیم است که موجبات سیر صعودی و، در نهایت، وصول به قلة کمال را فراهم می آورد. پژوهش پیش رو، با ژرف اندیشی در آثار افلاطون و فارابی، به تبیین جایگاه اساسی حکمت و حاکمان حکیم در مدینة فاضله پرداخته و سپس اشکال مختلف حکومتی این دو فیلسوف را مورد مداقه قرار داده است. ادامه سخن در وصف خصوصیات و شرایطی است که یک زمامدار فیسلوف باید دارا باشد. پایان بخش سخن بررسی مقایسه ای دیدگاه افلاطون و فارابی است.